Tumbado na herba, falando coa mellor compaña que un poida imaxinar e ter, observamos a un monxe dando un paseo. Na viaxe de volta escoitamos Ahí ven o maio! de Luis Emilio Batallán.
2 comentarios:
Anónimo
dijo...
...todo unha fonte de inspiración para unha vida monástica...terei k considerar en serio o das clasrisas...jajaja 1bkñoo
2 comentarios:
...todo unha fonte de inspiración para unha vida monástica...terei k considerar en serio o das clasrisas...jajaja 1bkñoo
non por dios, bueno, non estaría mal ter postres de calidade clarisa toda a vida. Allahu Akbar!
Publicar un comentario