Randy Brecker

Xa facía tempo que non me deixaba deleitar en vivo por jazz de 1ª división. Entre moitas das cancións do concerto, tivo un especial protagonismo parte do repertorio de Brecker Brothers. Amigos, non vos conto nada destes irmanciños porque sería unha afrenta ás master class da Veleta, anteriormente, a mellor música do planeta.

Festa do Boi 08

Miguel, Diana, Laura, Jose e Cus na rolda de viños do sábado.

A man de Xián Bobillo.

Festival do Norte 08

Ou tamén poderíamos definilo como o festival da fotografía instantánea porque aínda nos fixeron unhas cantas, pola cara. A primeira foi realizada por un ser anónimo que ía polo público cunha instax de Fuji, a competencia de Polaroid. Dixo, ahí vai unha foto. A min non me deu tempo nin a mirar. Regalouna e dixo que o facía porque lle apetecía. Nós encantados. Por outra parte, os de Estrella Galicia tamén regalaban máis fotos que cervexa. Sobre os grupos e resto de sensacións e emocións resérvome o dereito a gardar silencio.

Dios, un fin de semana agotador. O Domingo pola mañán en Vilagarcía, ao mediodía comida en Pontevedra, ás 16:00 h no aeroporto de Porto, ás 19:00 en Allariz. Axenda de político, tal cual como se estivese innaugurando pantanos e centros de saúde.

Esta semana toca estabilizarse, porque chegou o boi. O mal tempo acompañará este ano, esperemos que tamén o faga o bo ambiente. Disfrutade e intentade ser máis felices.

P.D. - Gracioso o detalle de Estrella Galicia. Eles tamén ficharon ó seu propio Duffman. Rober Bodegas, un rapaz que se paseaba polo festival e que está presente nos marcos das fotos polaroid que nos regalaron. Veña cebada !!!

rockstar

Nasío pa matá !

Camiseta do Boi

Esta foi a camiseta vencedora da troupe para o 2008.

+ info en: http://pototo-ou-o-novo-leonardo-da-vinci.blogspot.com/

Festival do Norte

Xa avisei, este ano repito. Tras un ano de ausencia regreso a este festival de vilagarcía pese a coincidir coa proba do boi. Dura decisión, pero había que escoller unha. O final xa se sabe, a cabra tira o monte. Aínda non naceu o boi que me faga sentir algo parecido á emoción de estar escoitando unha canción que me gusta. Vémonos.

John Balan

Un gran galego, un americano de corazón. Déixovos uns videos pra que recordedes o talento innato do gran showman da historia de Galicia. O máis grande do oeste galego

A TVG nos 80 cumple o seu soño, viaxar a Nova Iorque e Washington DC.

All you need is love

Rajoy, Rajoy, Rajoy, un home que se casou en La Toja. Estes días véndoo pola tele un ata pode chegar a sentir lástima por este home.

Á bientôt

Do-gum günün kutlu olsun

Feliz cumpleanos.

Foto feita na primeira casa da miña vida, en Sto Estebo, ó ladiño do Palmeras. Porque no ano 84 Allariz xa era o pobo máis bonito do mundo empatado a puntos con Safranbolu.

Nolli Me Tangere

Este fin de semana, grabación do primeiro videoclip. The Old Place.

+ info en breve

Ahí ven o Maio

De pequeno canto disfrutaba desta festa. O primeiro, porque perdías clases e o segundo, porque mentres facías o maio tamén perdías clases. God save the folclore. Fóra coñas, moito me gustaban os maios. No máis orixinal sempre gañaba, como non, o Pototo. Esta foto xa ten anos amigos. Podemos ver a Ramiro e a David irrecoñecibles. Un saúdo.

Vampire Weekend

Falo con algúns amigos e polo que vexo aínda hai xente que non escoitou a este grupo. Recomendado. Non é a salvación do universo pero está moi ben.

"A cultura é a base da República Turca". Mustafá Kemal Atatürk

película 110

Calquera que me coñeza dende fai pouco tempo pensará que son un apaixoado da fotografía, con tanta polaroid e agfa de carretes 110. E nin moito menos. Do primeiro tipo xa teño un álbum ben xeitoso. Este Luns levei á tenda de fotos o primeiro carrete de 110 da agfa. Estes carretes xa nin se fabrican nin se venden, menuda odisea conseguir dúas películas. Para este xoves pola tarde penso que xa terei as fotos. Veremos que sae.

Por certo, cambiando de tema, quen queira escoitar o primeiro single de Nolli Me Tangere (proxecto musical de sona internacional) só ten que pedirmo.

Tiwanaku

Algo está pasando en Bolivia, non semella bo. O dóllar está detrás. Non  da cara pero enseña os dentes. Que gañe o sentido común.

Sara Wuang

Ola, preséntovos á alaricana máis guapa do planeta. Sara Wuang non sabe o afortunada que é por atopar uns pais como Carlos e Isa, uns padrazos. Agora pasarei unhas semanas escoitando as batallitas de Carlos jaja. Vémonos.

O Sacauntos Iván

Onte recibín a visita inesperada dun gran amigo vigués. Él xunto o resto dos seus colegas, estiveron aloxados na casa de turismo rural do Briñal, un antigo muiño restaurado na beira do Arnoia. Os que sodes destas terras xa saberedes que pra chegar ata dito enclave hai que patear unha pequena camiñata dende o camping por un sendeiro que sigue río abaixo. Fun convidado a cear unha churrascada e a xogar ó Carcassonne, o xogo do ano no 2001, jaja, sí sí, eu tampouco tiña nin idea de que existise ese concurso no mundo dos xogos de mesa. Foi unha velada moi agradable, porque con Iván xa se sabe, son unhas risas infinitas. Cando regresei do muiño, xa era tarde e tiveron que acompañarme polo camiño de volta cunha linterna, porque non se veía nada de nada, e como que andar completamente a oscuras atravesando pontes de medio metro de ancho polo río.... no. Preguntáronme pola historia do lobishome de Allariz, tamén coñecido como o sacaúntos ou sacamanteigas. Fíxenlles unha breve exposición dos traumáticos feitos que aconteceran nestas terras, momento cuarto milenio. Foi un pracer compartir a tarde-noite deste sábado con vós. Á bientôt.

Sobre esta historia ata hai unha canción escrita por Nacho Vegas e o seu grupo LUCAS 15.
www.myspace.com/lucas15myspace

reversionando a Hopper___Banksy