O meu amigo Carles Da Aira (forma parte do grupo) regaloume o último disco deste grupo catalán de música folk medieval. Postos a pór etiquetas a de Miguel de Roimelo "música medieval non de princesitas e castelos encantados, medieval de merda, de palla, de enfermidades". O certo é que describe moi ben o ambiente que na túa cabeza vai recrear a escoita deste gran disco. Novidoso porque xa de por sí non é algo moi habitual de ver por estas terras de folk celta ou místico ortigueirano que é Galicia. E novidoso porque aparte do musical, conxuga o que debía ser un auténtico grupo medieval, músicos e espectáculo na rúa sen parar no que a xente é quen de vivir unha experiencia bubónica. Gran disco.

Fotos en 35 mm

Para plasmar un momento importante ou non tanto, nada mellor que unha cámara réflex das de toda a vida.

Por qué se ten que terminar?

Se tes unha Polaroid apura a fundir carretes porque esto ten os días contados. Haberá que pasarse a Fuji.

E tocou en Allariz

E mira que hai lugares no mundo onde podía tocar e foi nesta pequena administración das Galerías Oliveiras, outrora o Ponte Vella alaricano e agora non máis que un pequeno atallo para ir ó Bar Budy (recomendado 100 %, sobre todo polo bo trato e a boa man na cociña da señora Concha). Eu sempre falarei ben deste barrio pese a súa disparatada urbanización porque me toca moi pero que moi de cerca. Aínda que agora xa non sexa residente deste maravilloso lugar (mudámonos no Mundial do 94 dos Estados Unidos), síntoo moi de cerca porque mira que foron tardes e tardes as que pasei diante desas portas. A fortuna estaba detrás dunha delas pero non houbo sorte á hora de entrar. Vai ser máis que certo eso de estar no lugar e o momento adecuado. Porque case tódolos veciños tiñan algún décimo vendido nesta administración, o meu pai sen ir máis lonxe tiña 3 números e mira tú, nanai de nanai. Algúns milloncetes quedarán en Allariz, por certo en merecidas mans, e outros seica foron levados por turistas. É o que ten este meu Allariz, moito traballamos e sempre estamos cun sorriso na cariña pra sair guapos na foto.

Sivan Perwer

Algo así como o héroe musical da causa Kurda e da súa música. Como se pode apreciar, leva o clásico pantalón kurdo, que tanto se ve últimamente por estas terras. Eso sí, teño que dicir que só llo vin posto a homes acompañándoo cunha chaqueta elegante. Na miña visita a Urfa merquei un de cor marrón e en Mardin un negro.

Voltando ó tema, o de sempre, se alguén está interesado en escoitar a Sivan Perwer, xa sabe o que debe facer, youtube, etc ou falar comigo. Á bientot.

Vaia cousas que se ven no mundo

Ceaucescu e a súa muller.

Posta de sol en Nemrut

A mellor forma de despedirse de Turquía por unha breve tempada.

Güzergâh

Vigo - París - Estambul - Diyarbakir - Mardin - Urfa - Nemrut - Adiyaman

Este Venres vou partir en misión diplomática pra que estas imaxes non se repitan. Antidisturbios da policía turca reprimindo manifestantes Kurdos en Estambul.

Islandia

Descrita por un informe da ONU como o lugar do planeta coa xente máis feliz pola súa, ata agora, gran calidade de vida, atravesa un momento de pánico-shock polo impacto da crise financiera. Algo raro de crer, pero este país de  apenas 313.176 habitantes, outrora a envexa de todo o mundo está en bancarrota. Sempre me chamou a atención o feito de ser un exportador mundial de cultura tan potente. Bjork, The Sugarcubes, Sigur Ros, Gus Gus, Múm, etc, referentes musicais internacionais, que por suposto teñen un lugar especial na miña discoteca, cómo farían pra quedar pra tocar, porque moita xente non hai que se diga. Non obstante a proliferación de bandas impresionantes brota ano tras ano como a enerxía xeotérmica que sae das entrañas do seu subsuelo. Eu quero ser islandés, pese a crise.

Yesterday was dramatic - Today is Ok.

Arrrrgggggggggggg

Definitivamente o grupo máis insoportable e patético da escena cutre-musical española. Un grupo que tivo a honra de que en canto chegaban os seus singles a Radio Allariz ían directos á basura. Pignoise tocando nunha festa do PP. E o video comeza cun breve extracto dunha canción de Muse (incluida por certo nun disco antiBlair, antiBush and friends, véase mr. bigote teñido Aznar)

Sam Cooke - A Change Is Gonna Come

Unha canción que lle gusta moito o futuro presidente dos EUA, Barack Husein Obama. Unha das primeiras "cancións protesta", feita máis célebre aínda por Aretha Franklin. Unha perla para disfrutar a todas horas. 1965.

Franco Battiato

Infravalorado, pese a ser moi coñecido. Un home que ama o sufismo e cunha filosofía vital máis que curiosa. Estrela indiscutible. Se cadra algo incomprendido. Amado ata a médula por fans tan dispares como os eurofans ou Tomás Fernando Flores. Realmente un artista. Sempre vale a pena pór a xirar algún vinilo de Franco Battiato.

Voglio vederti danzare
come i Dervisches Tourners
che girano sulle spine dorsali
o al suono di cavigliere del Katakali.

Hande Yener

Hande Yener, algo así como o máis moderno e transgresor de Istanbul. Reciclaxe puro dende a esencia clásica da pop idol turca hacia algo máis sofisticado mediante un tinte de imaxe que fai as delicias e acelera os latidos da comunidade gay estambuleña. Hipnoz é o seu último traballo e o certo é que durante o verán sonaba por todos lados, ata en Konya, que xa é dicir.

Este vídeo ó parecer foi censurado por algunhas canles de televisión, algo así como o caso de You Tube que na actualidade atópase pechado o seu acceso por orde xudicial. O rollito laico, contrariamente ó que nun principio todos pensaríamos, é o movemento máis conservador que existe por aquelas terras. Allahu Akbar.

Mariee Sioux

Hai discos que son bos e punto. Faces in the Rocks é o caso. Mariee Sioux evócanos un momento atemporal, bonitas cancións. Se a escoitas con auriculares e pechas os ollos vas ter a sensación de estar agradablemente perdido nun refuxio de montaña, á beira dun lume sen o cal morrerías de frío. Unha delicia.

Aynur Doğan

Aynur Doğan en concerto o 13 de Decembro no Auditorio de Galicia, Santiago de Compostela.

Por suposto xa teño unhas entradiñas mercadas na segunda fila. Bule que se acaban.

Hedwig ...

Wicked Little Town

They had two sets of arms

They had two sets of legs

They had two faces peering ...

CGAC

Centro Galego de Fraude Contemporáneo

Lilac Wine

Porque hai cancións eternas, xa teñan máis éxito ou menos, son parte da vida de calquera. Non importa cando a escoites, permanecerá sempre contigo. Unha melodía que surxe na túa cabeza en calquer momento. Sempre calma, amor e paixón por permanecer.
Letra e música por James Shelton.

Nina Simone fixo, como sempre a interpretación de referencia. A mellor.

Jeff Buckley, a referencia masculina de Lilac Wine.

Safranbolu

Entrevista en exclusiva para Fenerbahçe TV.

Gato turco esvacallado.

Na maravillosa tenda de anticuallas do amigo Hunus.

Típica mansión otomana. Nesta cidade tódalas casas son así.

De tendas ...

Rufus nenooooo

O do concerto de Rufus no Coliseum da Coruña, nanai de nanai. Tras chamar a dito lugar confirmáronme que este tío non ía actuar ahí. Outra vez será.

Ainda que sexa de Madonna, pois é un temazo

Madonna - Nothing Fails

Novembro Kurdo

No mes de Novembro espero poder visitar esta colonia internacional. Adiyaman. Primeira visita antes do Atatour 2009 especial Kurdistán, programado para o próximo verán.

J'aime l'armada

O martes día 9 de Outubro tiven o pracer de ser convidado ás festas da Nosa Señora da Armada por Sabri "cresti cresti" matrícula de honor Winehouse. Unha maravilla de romería, todo moi familiar e cercano. Paseo pola aldea, un pouquiño de devoción cristiana da que xa non se ve, charleta na finca do Germán, un pouco de viño e picoteo na casa da aldea, pulpo do que non hai que facer cola, baile, vals, verbena, capoeira, minitele con imaxes da virxe, ... Que mágoa que todo teña un fin.

Xa facía tempo que non vía un chiringuito destes de barquiñas.

As veliñas das ofrendas.

Rufus outra vez

Esta vez na Coruña o día 3 de Outubro, no Coliseum. Está todo algo confuso, dende a páxina oficial redireccionan a un á páxina de ticktackticket pero non sae nada. Xa se verá como evoluciona a historia.

Nolli Me Tangere - On the road

Na boda dos nosos amigos Rosa e Paco.

Fotografías realizadas por Olalla Pernas, gran fotógrafa e chica moi salada.

www.olallapernas.com 

Fucking Saakashvili

Esta canción vai adicada ó presidente de Xeorxia por zoquete number one do ano.

Someone Still Loves You Boris Yeltsin - Think I wanna Die

A boda do siglo

Houbo de todo. Liturxia cristiana, marisco, viño, baile de organito, muiñeira, queimada, dj's, festa a morrer estilo Studio 54 con drag queens e o que non se pode contar ... A durmir.

Rosa e Paco

Perdí mi cuello y mi sonrisa ...

"Probé que el cuerpo no es quien se muere después de haber amado" Adicta.

Pois que llo digan a este amante de mantis.

Pototo

Domingo 24 de Agosto no Campo de Vilanova, Allariz.

Festa da Empanada 2008

Ryan Shaw - Do the 45

Mi maaaaa, que vozarrón ten este tío. Se queres bailar ou animar unha festa, pincha este tema.

Pon máis cara de dor, como se fora o teu irmao

Sin comentarios.

Guerra de Xeorxia.

Kapadokya

Na Capadocia, serían as 20:30 da tarde.

Pero si ha venido César!!!

Noite do Sábado, na nave interestelar Cívica Terrae. Nos mandos, o comandante Jaques Cousteau e o coronel Dj Sarce. Porque un vehículo sen panel solar de serie non é tal.

COSMOS

Preséntovos a Cosmos, mítico marciano da carretera que vai á Peroxa. Esto é un reclamo turístico e o demáis son parvadas.

Türkiye seni seviyorum.

Era visto, xa pasou unha semana e a depresión posturquía está no seu momento máis jodido. Que ben estaba alí. Esta semana Beşik convertiuse na canción de referencia destes días, na voz, outra vez Sezen Aksu.

3. Üçüncü gün - Istanbul

Günaydin Topkapi Sarayi.

Miguel e Matos tomando o aire.

O reflexo dun espello.

Matos e máis eu divisando o Bósforo dende unha mezquita do palacio de Topkapi.

Comendo baixo a ponte de Gálata. Creo que foron dúas doradas e chuletillas de cordeiro.

Banksy en Istanbul???

Mezquita de Ortakoy.

Miguel e Matos navegando polo Bósforo.

Con Husein, invitados na ceremonia dos Jerrahi no barrio de Fatih. Nuretin Tekke.

A orixe do amor

Hai cancións que saen en películas e hai cancións que fan películas. É o caso da banda sonora de Hedwig and the Angry Inch, unha peli que me recomendaron como 87 veces e me convidaron a vela como 16. Déixovos a explicación en canción de por qué nos namoramos. Por un lado a orixinal da película e por outro a versión que fai o noso admirado Rufus.

Esta entrada vai adicada ó amigo Matos, quen sempre menciona esta peli e mellor publicidade lle fai.

2º día. Istanbul.

Mustafa Kemal tamén quere vivir en Eyüp.

Suleymanye Turbesi (lugar onde descansan os restos do sultán Suleyman)

Tomando un té no café de Pierre Loti, no alto da colina de Eyüp.

Un neno presentado a Eyüp Sultan antes de ser circuncidado.

Agardando a que deixe de chover na nosa Turbe preferida.

A cisterna de Yerebatan, baixo a plaza de Sultanahmet.

Aya Sofia.

İstanbul Hatırası

Sezen Aksu no documental Cruzando a Ponte de Fatih Akin. Non é por obsesión otomana, pero se che gusta a música e non viches este documental perdes unha ocasión de disfrutar dun bo momento.

1º día Chegada a Istanbul

Aya Sofia

Na Ponte de Gálata.

Para comezar a viaxe, que mellor que catro días en Estambul pra reencontrarnos coa cidade que tanto amamos, unha cidade que sempre nos sorprende. Catro días aloxados no Hotel Olympiat, unha maravilla se o que buscas é un bo servizo a bo prezo e ben situado, a escasos metros da Sublime Porta, outrora palacio do gran visir e na actualidade sede do goberno municipal. Se subes un pouco (2 minutos camiñando aprox.) xa estás en Sultanahmet.

Xa estamos de volta

Paseando pola beira do Bósforo, camiño de Ortakoy.

Cando non esté tan canso publicarei o diario da viaxe. 15 días en Turquía.